ZSTK - poezja naszych twótców ...

Rozczarowanie 
 
Życie miało aureole
Lecz odarto je z tajemnic.
Wyrzucono na ulice,
Jak ten łach z  piwnicznych ciemnic.
Przecież fiołki obiecano
Lasy kryte złotym pyłem
Lecz czy choć raz w tym lesie
Beztroskim byłam motylem?
Jestem jak gliniany garnek,
Ulepiony z gliny grzechu.
Jakie wlej weń marzenia?
Kto nauczy mnie uśmiechu?
                  Bazyliszek
 
 
 
 
 
Gratulujemy twórcy i zachęcamy do dalszej pracy  .

Brak komentarzy:

Prześlij komentarz